تعاریف

پیش از مطالعه قوانین و مقررات، با مفاهیم و اصطلاحات رایج در خدمات مازینگ آشنا شوید تا بتوانید جزئیات هر بخش را بهتر درک کنید.
سورس کد (Source Code) یا کد منبع: دستورات خوانا برای برنامه‌های کامپیوتری، نرم افزارها و وب‌سایت‌ها است که برنامه‌نویسان آن‌ها را می‌نویسند. این دستورات، مجموعه‌ای از کدهای برنامه نویسی هستند که به کامپیوتر می‌گویند چه کاری را برای انجام یک وظیفه خاص انجام دهد. کد منبع می‌تواند با زبان‌های برنامه نویسی مختلفی مانند php , nodejs , javascript , C , C++ , Java ، پایتون و زبان‌های دیگر نوشته شود. سورس کد به طور معمول در یک ویرایشگر متنی یا کد ادیتور نوشته می‌شود و سپس کامپایل یا تفسیر خواهد شد تا برنامه اجرایی مربوطه ایجاد و در کامپیوتر اجرا شود.
اطلاعات: هر نوع داده که در اسناد و مستندات مکتوب و غیر مکتوب وجود دارد و همچنین سورس کد (Source Code) یا کد منبع تولید شده برای توسعه نرم افزارهای متعلق به شرکت یا نرم افزار های مشتریان شرکت و کلیه نرم افزارهای مورد استفاده شرکت اعم از نرم افزارهای طراحی شده برای شرکت یا نرم افزارهای عمومی خریداری شده که مجموعاً اطلاعات تجاری نامیده می شود را شامل می شود.
اطلاعات کارکنان: شامل نام و نام خانوادگی، سمت , حقوق دریافتی و وظایف و اختیارات و سطح دانش و تجربه مدیران و کارکنان، نشانی محل سکونت، شرایط خانوادگی، معضلات جسمی یا ذهنی، نام کاربری و رمز عبور و شماره حساب اختصاصی شرکت، مدیران و سایر کارکنان می شود.
اطلاعات مشتریان: شامل نام و نام خانوادگی، کد ملی, شماره شناسنامه, نشانی محل سکونت، شرایط خانوادگی، معضلات جسمی یا ذهنی، مدارک ضمیمه شده در حساب کاربری مشتری مانند (کارت ملی, شناسنامه, مجوزات و سایر موارد ...) و نام کاربری و رمز عبور و شماره حساب معرفی شده از طرف آن ها می شود.
اطلاعات دانش کاری: شامل تمام اطلاعات, کد منبع, استراتژی و دستاورد هایی که در روند طراحی , تولید و فروش و خدمات پس از فروش یک محصول در شرکت ایجاد یا ارائه داده می شود.
مالکیت معنوی: به معنای آن است که هر شخص حقیقی یا حقوقی نسبت به آورده ها و نتایج حاصل از تلاش های فکری خود که از خلال آن ، آثاری همچون نرم افزار ، برند ، کتاب ، فیلم ، موسیقی ، راهکار های ایجاد یا فروش یا خدمات پس از فروش یک محصول ، اختراع ، طرح صنعتی و مواردی از قبیل آن ایجاد می شود ، حق مالکیت دارد که به این حق ، مالکیت معنوی یا مالکیت فکری گفته می شود. به عبارت دیگر اموال فکری شامل ابتکارات و اختراعات ،فرآیندها، تستها و آزمون هایی که شرکت تهیه و بعنوان خدمات به مشتریان خود ارائه می دهد و یا در مالکیت دارد یا نرم افزار، مدلهای تجاری، اکتشافات یا آثار (خواه قابلیت ثبت و حمایت به عنوان حق اختراع، علامت تجاری یا اثر فکری (کپی رایت) را داشته باشند یا خیر) که همکار تماماً یا جزئا، به طور مستقل یا مشترکاً با دیگران در زمان ارائه خدمت یا در نتیجه ارائه خدمت به شرکت یا در رابطه با خدمات ارائه شده به موجب این قرارداد در آن مشارکت داشته است، می باشد.
معاملات مشتریان: تمام اطلاعات مربوط به روند معامله یک مشتری با شرکت اعم از امورات مالی اسناد مالی و حاشیه سود و ضرر , تجربه های به دست آمده , چالش ها گوناگون مدیریتی و مواردی دیگر را شامل می شود.
قیمت گذاری: شامل تمام اطلاعات مرتبط با طرح ها, راهکارها و تجربه های به دست آمده برای قیمت گذاری پروژه یا محصولات در شرکت می شود.
استراتژی های بازاریابی و فعالیت: استراتژی بازاریابی یا راهبرد بازاریابی، نوعی استراتژی است که تعیین می‌کند یک سازمان چگونه می‌تواند به اهداف بازاریابی خود دست یابد، بر کدام بازارها و محصولات خود متمرکز شود و برای فعالیت‌های بازاریابی به چه میزان منابع مالی , معنوی , نیروی انسانی و موارد دیگر نیاز دارد. بازاریابی را می‌توان آمیزه‌ای از دانش و تجربه دانست. با داشتن علم و طریقهٔ اجرای بازاریابی، تجربه‌ای کسب می‌شود که منتهی به راهی برای جذب مشتری است. در نتیجه تمام اطلاعات مرتبط با موارد بیان شده را شامل خواهد شد.
حقوق مربوط به پروژه ها و محصولات: شامل تمام اطلاعات دانش کاری, مالکیت معنوی, قیمت گذاری , استراتژی های بازاریابی و فعالیت و اطلاعات کارمندان و مشتریان دخیل در پروژه یا محصول خواهد شد.
اطلاعات محرمانه: کلیه اطلاعات و اسنادی که طرفین به صورت رسمی یا غیر رسمی، مکتوب یا شفاهی یا الکترونیکی یا مجازی، بی واسطه یا با واسطه، مستند ضبط شده، قابل خواندن با دستگاه یا دیگر اشکال در اختیار یکدیگر قرار می دهند، شامل اطلاعات تجاری , سورس کد (Source Code) یا کد منبع , اطلاعات کارمندان, اطلاعات مشتریان, اطلاعات دانش کاری، مالکیت معنوی ، معاملات مشتریان، قیمت گذاری، استراتژی های بازاریابی و فعالیت، حقوق مربوط به پروژه ها و محصولات، همچنین برنامه، اهداف یا فرصت های مرتبط با آن که به عنوان اسرار تجاری و اطلاعات محرمانه و اختصاصی تلقی می شوند.
دامنه (Domain): نام منحصر به فردی که برای شناسایی و دسترسی به یک وب‌سایت در اینترنت استفاده می‌شود. دامنه‌ها معمولاً با پسوندهایی مانند .com، .ir و غیره همراه هستند.
هاست (Hosting): سرویس میزبانی که فایل‌ها و داده‌های وب‌سایت را روی سرور ذخیره می‌کند تا سایت در اینترنت قابل دسترسی باشد. هاست می‌تواند به صورت اشتراکی، اختصاصی یا ابری باشد.
سرور (Server): رایانه‌ای که منابع و خدمات مورد نیاز برای میزبانی و اجرای وب‌سایت‌ها را فراهم می‌کند. سرورها می‌توانند به صورت فیزیکی (سرور اختصاصی) یا مجازی (VPS) باشند.
میزبانی وب (Web Hosting): فرآیندی که در آن یک شرکت هاستینگ، فضای سرور و خدمات مرتبط را برای میزبانی وب‌سایت‌ها ارائه می‌دهد. این خدمات شامل ذخیره‌سازی داده‌ها، امنیت، پشتیبانی فنی و غیره است.
وردپرس (WordPress): یک سیستم مدیریت محتوا (CMS) محبوب که برای ایجاد و مدیریت وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌ها استفاده می‌شود. وردپرس قابلیت‌های متنوعی دارد و با استفاده از پلاگین‌ها و تم‌ها قابل سفارشی‌سازی است.
سیستم مدیریت محتوا (CMS): نرم‌افزاری که برای ایجاد، مدیریت و ویرایش محتوای دیجیتال استفاده می‌شود. سیستم‌های مدیریت محتوا به کاربران اجازه می‌دهند بدون نیاز به دانش کدنویسی، محتوای وب‌سایت خود را مدیریت کنند.
پلاگین (Plugin): افزونه‌های نرم‌افزاری که به سیستم مدیریت محتوا اضافه می‌شوند تا قابلیت‌های جدیدی به وب‌سایت اضافه کنند. در وردپرس، پلاگین‌ها برای افزودن امکاناتی مانند فرم‌های تماس، بهینه‌سازی سئو، و امنیت به کار می‌روند.
قالب یا تم (Theme) یا تمپلیت (template) : الگوهای طراحی گرافیکی که ظاهر و طرح‌بندی یک وب‌سایت را تعیین می‌کنند. تم‌ها در سیستم‌های مدیریت محتوا مانند وردپرس قابل تغییر و تنظیم هستند.
سرور مجازی (VPS): نوعی سرویس میزبانی که در آن یک سرور فیزیکی به چندین سرور مجازی تقسیم می‌شود. هر VPS به صورت مستقل عمل می‌کند و منابع مشخصی از سرور را به خود اختصاص می‌دهد.
هاست اشتراکی (Shared Hosting): نوعی میزبانی که در آن چندین وب‌سایت از یک سرور مشترک استفاده می‌کنند. این نوع هاست ارزان‌تر است اما منابع بین وب‌سایت‌ها مشترک است و ممکن است سرعت و عملکرد تحت تأثیر قرار گیرد.
هاست اختصاصی (Dedicated Hosting): نوعی میزبانی که در آن یک سرور کامل به یک مشتری اختصاص داده می‌شود. این نوع میزبانی بیشترین منابع و کنترل را فراهم می‌کند و برای وب‌سایت‌های بزرگ و پرمخاطب مناسب است.
پشتیبانی فنی (Technical Support): خدماتی که برای رفع مشکلات فنی و نگهداری وب‌سایت ارائه می‌شود. این خدمات شامل رفع خطاها، بروزرسانی‌ها، و پاسخگویی به سوالات مشتریان است.
پهنای باند (Bandwidth): میزان داده‌ای که می‌تواند بین وب‌سایت و کاربران آن منتقل شود. پهنای باند بیشتر به معنای توانایی بیشتری برای مدیریت ترافیک وب‌سایت است.
SSL (Secure Sockets Layer) : پروتکلی که برای ایجاد ارتباط امن بین سرور و مرورگر کاربران استفاده می‌شود. استفاده از SSL به امنیت داده‌های منتقل‌شده در وب‌سایت کمک می‌کند.
DNS (Domain Name System): سیستمی که نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP متناظر تبدیل می‌کند تا کاربران بتوانند به وب‌سایت‌ها دسترسی پیدا کنند.
FTP (File Transfer Protocol): پروتکلی که برای انتقال فایل‌ها بین سرور و کامپیوتر محلی استفاده می‌شود. FTP به وب‌مسترها اجازه می‌دهد فایل‌های وب‌سایت خود را آپلود و مدیریت کنند.
CDN (Content Delivery Network): شبکه‌ای از سرورها که محتوای وب‌سایت را در موقعیت‌های جغرافیایی مختلف توزیع می‌کند تا دسترسی به محتوا سریع‌تر و مؤثرتر باشد.
بکاپ (Backup): فرآیند تهیه نسخه پشتیبان از داده‌ها و فایل‌های وب‌سایت به منظور محافظت در برابر از دست دادن اطلاعات. بکاپ‌ها می‌توانند به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه انجام شوند.
CPanel: یک کنترل پنل کاربرپسند برای مدیریت هاست و سرویس‌های میزبانی وب. با استفاده از CPanel، کاربران می‌توانند به راحتی دامنه‌ها، ایمیل‌ها، دیتابیس‌ها و فایل‌های خود را مدیریت کنند.
DirectAdmin : یک کنترل پنل مبتنی بر وب است که برای مدیریت سرورهای هاستینگ و وب‌سایت‌ها طراحی شده است. این ابزار به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به دانش فنی پیچیده، سرورهای خود را مدیریت و وب‌سایت‌های خود را به راحتی راه‌اندازی و نگهداری کنند.
MySQL : یک سیستم مدیریت دیتابیس رابطه‌ای (RDBMS) که برای ذخیره و مدیریت داده‌های وب‌سایت‌ها استفاده می‌شود. MySQL معمولاً همراه با PHP در توسعه وب استفاده می‌شود.
PostgreSQL: یک سیستم مدیریت پایگاه داده پیشرفته و متن‌باز که به دلیل ویژگی‌های قوی مانند پشتیبانی از تراکنش‌ها، JSON، و کنترل همزمانی چند نسخه (MVCC) شناخته می‌شود. PostgreSQL برای برنامه‌های بزرگ و پیچیده که نیاز به عملکرد بالا و قابلیت اطمینان دارند، مناسب است.
SQLite: یک بانک اطلاعاتی سبک و بدون نیاز به سرور که به‌طور گسترده در برنامه‌های موبایل و نرم‌افزارهای دسکتاپ استفاده می‌شود. SQLite به عنوان یک فایل واحد در سیستم فایل ذخیره می‌شود و برای پروژه‌های کوچک یا کاربردهای تعبیه‌شده مناسب است.
Oracle Database: یک بانک اطلاعاتی تجاری قدرتمند که توسط Oracle Corporation توسعه یافته است. این سیستم برای سازمان‌های بزرگ و برنامه‌های بحرانی که نیاز به قابلیت‌های پیشرفته مانند پشتیبانی از داده‌های بزرگ، مدیریت چند مستاجر (Multi-Tenant)، و امنیت قوی دارند، استفاده می‌شود.
Microsoft SQL Server: یک سیستم مدیریت پایگاه داده که توسط مایکروسافت توسعه یافته است و به‌طور گسترده در سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. SQL Server امکاناتی مانند گزارش‌گیری، تحلیل داده‌ها، و مدیریت تراکنش‌های پیچیده را ارائه می‌دهد.
MongoDB: یک بانک اطلاعاتی NoSQL مبتنی بر اسناد که برای ذخیره و مدیریت داده‌های بدون ساختار و نیمه‌ساختار (مانند JSON) طراحی شده است. MongoDB برای برنامه‌هایی که نیاز به مقیاس‌پذیری بالا و انعطاف‌پذیری در مدل داده دارند، مناسب است.
Redis: یک بانک اطلاعاتی NoSQL در حافظه (In-Memory) که به دلیل سرعت بسیار بالا در عملیات خواندن و نوشتن معروف است. Redis برای کاربردهایی مانند کش‌کردن داده‌ها، مدیریت صف‌ها، و ذخیره داده‌های موقتی مناسب است.
MariaDB: یک انشعاب از MySQL که به دلیل بهبودهای عملکردی و امنیتی و همچنین پشتیبانی از ویژگی‌های جدید مانند موتورهای ذخیره‌سازی مختلف توسعه یافته است. MariaDB توسط بسیاری از کاربران MySQL به‌عنوان جایگزینی پایدار و امن استفاده می‌شود.
Cassandra: یک بانک اطلاعاتی NoSQL توزیع‌شده که برای مدیریت داده‌های حجیم و عملیات همزمان در مقیاس وسیع طراحی شده است. Cassandra به دلیل پایداری و مقیاس‌پذیری بالا در کاربردهای بزرگ داده (Big Data) بسیار محبوب است.
Elasticsearch: یک موتور جستجوی توزیع‌شده که بر پایه Apache Lucene ساخته شده است و برای جستجوی سریع و دقیق در مجموعه‌های بزرگ داده‌ها استفاده می‌شود. Elasticsearch به‌طور گسترده در سیستم‌های جستجو و تحلیل لاگ‌ها به کار می‌رود.
Responsive Design (طراحی واکنش‌گرا): رویکرد طراحی وب‌سایت که اطمینان می‌دهد صفحات وب در دستگاه‌ها و اندازه‌های مختلف صفحه‌نمایش به خوبی نمایش داده می‌شوند. طراحی واکنش‌گرا برای تجربه کاربری بهتر در موبایل، تبلت و دسکتاپ ضروری است.
API (Application Programming Interface): مجموعه‌ای از پروتکل‌ها و ابزارها که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد نرم‌افزارها را به هم متصل کنند و داده‌ها و عملکردها را بین آن‌ها به اشتراک بگذارند. APIها معمولاً برای ارتباط بین وب‌سایت و سرویس‌های خارجی استفاده می‌شوند.
Cache (کش): مکانیسمی که به ذخیره موقت داده‌ها کمک می‌کند تا دسترسی سریع‌تر به آن‌ها فراهم شود. کش‌ها می‌توانند در سرور، مرورگر کاربر، یا در سرویس‌های CDN استفاده شوند.
Landing Page (صفحه فرود): صفحه‌ای از وب‌سایت که کاربر پس از کلیک بر روی یک لینک تبلیغاتی یا جستجو به آن هدایت می‌شود. صفحه فرود معمولاً برای تبدیل بازدیدکنندگان به مشتریان یا جمع‌آوری اطلاعات آن‌ها طراحی می‌شود.
DDoS Attack (حمله دی‌داس): حمله‌ای که ترافیک بیش از حد و مخرب به سرور ارسال می‌کند تا آن را از کار بیندازد. حفاظت در برابر حملات DDoS برای اطمینان از پایداری وب‌سایت بسیار مهم است.
Lazy Loading (بارگذاری تنبل): تکنیکی که تصاویر و سایر محتوای سنگین وب‌سایت را فقط زمانی که کاربر به آن‌ها می‌رسد، بارگذاری می‌کند. این روش به افزایش سرعت بارگذاری اولیه سایت کمک می‌کند.
Minification (فشرده‌سازی کد): فرآیند حذف فضاهای خالی، کامنت‌ها و کدهای اضافی از فایل‌های CSS، JavaScript، و HTML برای کاهش حجم فایل‌ها و بهبود سرعت بارگذاری وب‌سایت.
Cross-Browser Compatibility (سازگاری بین مرورگرها): توانایی وب‌سایت در نمایش درست و عملکرد صحیح در تمامی مرورگرهای وب مختلف. این شامل تست و اصلاح مشکلات مربوط به سازگاری با مرورگرهای مختلف است.
تجربه کاربری (User Experience - UX): تجربه کاربری به احساسات، نگرش‌ها، و پاسخ‌های کاربر به استفاده از یک سیستم یا محصول اشاره دارد. طراحی رابط کاربری باید به گونه‌ای باشد که تجربه کاربر را بهبود بخشد و استفاده از سیستم را لذت‌بخش کند.
Wireframe (وایرفریم) : طرح اولیه‌ای از صفحات وب‌سایت که ساختار و ترتیب عناصر مختلف را نشان می‌دهد، اما شامل جزئیات طراحی بصری نیست. وایرفریم‌ها به عنوان نقشه راه برای طراحان و توسعه‌دهندگان وب استفاده می‌شوند.
طراحی رابط کاربری (User Interface - UI) : فرآیند طراحی ظاهر و حس یک نرم‌افزار، وب‌سایت، یا برنامه موبایل است.
پروتوتایپ – Prototype: نسخه قابل تعامل و اولیه از طراحی برای تست و بررسی قبل از توسعه کامل محصول.
سیستم طراحی – Design System: مجموعه قوانین، کامپوننت‌ها و راهنماهای طراحی برای حفظ یکپارچگی در ظاهر و عملکرد پروژه.
دسترس‌پذیری – Accessibility: اصولی که تضمین می‌کند کاربران دارای محدودیت‌های جسمی یا شناختی هم بتوانند به راحتی از محصول استفاده کنند.
قابلیت استفاده – Usability: میزان آسان بودن، مؤثر بودن و رضایت‌بخش بودن کار با سیستم برای کاربران عادی.
طراحی تعاملی – Interaction Design: طراحی نحوه تعامل کاربران با سیستم، مانند کلیک، اسکرول، یا لمس عناصر.
نقشه سفر مشتری – Customer Journey Map: نمایش مسیر تعامل کاربر با محصول از ابتدا تا انتها برای شناسایی نقاط تماس و بهبود تجربه.
پرسونا – Persona: نمایه فرضی از کاربر هدف شامل اطلاعاتی مانند سن، اهداف، نیازها و رفتارها برای هدایت تصمیم‌های طراحی
معماری اطلاعات – Information Architecture: ساختاردهی و سازمان‌دهی محتوای وب‌سایت یا اپلیکیشن برای دسترسی آسان و منطقی کاربران.
طراحی مینیمالیستی – Minimalist Design: استفاده از عناصر ساده و ضروری در طراحی برای ایجاد تمرکز و کاهش پیچیدگی.
تایپوگرافی – Typography: انتخاب و چیدمان فونت‌ها، اندازه‌ها و فاصله‌ها به‌منظور ایجاد خوانایی و زیبایی بصری.
سیستم شبکه‌ای – Grid System: چارچوبی برای چیدمان عناصر بر اساس خطوط و ستون‌ها برای نظم‌دهی به طراحی.
بالای خط شکست – Above the Fold: بخشی از صفحه که کاربر بدون اسکرول کردن مشاهده می‌کند و معمولاً مهم‌ترین محتوا در آن قرار می‌گیرد.
ریزتعاملات – Microinteractions: واکنش‌های کوچک و انیمیشن‌هایی مانند تغییر رنگ دکمه هنگام کلیک که تجربه کاربری را بهبود می‌بخشند.
تست کاربری – User Testing: ارزیابی طراحی از طریق مشاهده رفتار کاربران واقعی برای یافتن مشکلات و نقاط بهبود.
دکمه‌های فراخوان – Call to Action (CTA): عناصری مانند «ثبت‌نام» یا «خرید» که کاربران را به اقدام خاصی تشویق می‌کنند.
نقشه راه طراحی – Design Roadmap: برنامه زمان‌بندی‌شده‌ای که مراحل طراحی رابط کاربری از وایرفریم تا نهایی‌سازی را مشخص می‌کند.
سبک طراحی – Design Style: زبان بصری خاص پروژه شامل رنگ‌ها، آیکون‌ها، المان‌ها و فضای سفید.
قالب طراحی – Layout: ساختار و ترتیب نمایش عناصر در صفحه.
تست قابلیت استفاده – Usability Testing: مشاهده کاربران واقعی هنگام استفاده از نمونه طراحی برای شناسایی مشکلات.
تحقیق کاربری – User Research: بررسی نیازها، رفتارها و مشکلات کاربران برای طراحی مؤثرتر.
SEO (Search Engine Optimization): فرآیندی که برای بهینه‌سازی وب‌سایت به منظور بهبود رتبه‌بندی آن در نتایج موتورهای جستجو استفاده می‌شود.
Keywords (کلیدواژه‌ها): کلمات یا عباراتی که کاربران در موتورهای جستجو وارد می‌کنند. انتخاب و استفاده درست از کلیدواژه‌ها در محتوای سایت به بهبود رتبه‌بندی آن در نتایج جستجو کمک می‌کند.
On-Page SEO: مجموعه‌ای از تکنیک‌ها که بر روی خود صفحات وب‌سایت اعمال می‌شود، از جمله بهینه‌سازی محتوا، استفاده از کلیدواژه‌ها، ساختاردهی URLها، استفاده از تگ‌های HTML مانند H1 تا H6، و بهبود سرعت بارگذاری صفحات.
Off-Page SEO: تکنیک‌هایی که خارج از وب‌سایت انجام می‌شود و به افزایش اعتبار و رتبه‌بندی سایت کمک می‌کند، مانند لینک‌سازی (Backlinks)، تبلیغات اجتماعی، و بازاریابی محتوا.
Technical SEO: بهینه‌سازی جنبه‌های فنی وب‌سایت مانند سرعت بارگذاری، ساختار سایت، نقشه سایت XML، و استفاده از Schema Markup. این تکنیک‌ها به موتورهای جستجو کمک می‌کنند تا بهتر سایت را بخزند و فهرست کنند.
Backlinks (بک‌لینک‌ها): لینک‌هایی که از وب‌سایت‌های دیگر به سایت شما اشاره می‌کنند. بک‌لینک‌ها یکی از عوامل مهم در افزایش اعتبار و رتبه‌بندی سایت در موتورهای جستجو هستند.
Meta Tags (متا تگ‌ها): تگ‌های HTML که اطلاعاتی مانند توضیحات (Meta Description)، کلیدواژه‌ها (Meta Keywords)، و عنوان صفحه (Title Tag) را برای موتورهای جستجو فراهم می‌کنند. استفاده درست از Meta Tags می‌تواند به بهبود کلیک‌خوری (CTR) و رتبه‌بندی سایت کمک کند.
Crawlability (قابلیت خزش): توانایی موتورهای جستجو برای دسترسی و بررسی صفحات وب‌سایت. اطمینان از اینکه سایت به درستی خزش می‌شود، اهمیت زیادی در SEO دارد.
Indexing (ایندکس‌گذاری): فرآیندی که طی آن موتورهای جستجو صفحات وب را پس از خزیدن در پایگاه داده‌های خود ذخیره می‌کنند. صفحاتی که به درستی ایندکس شده‌اند، در نتایج جستجو ظاهر می‌شوند.
Page Speed (سرعت صفحه): مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک صفحه وب به طور کامل بارگذاری شود. سرعت بالای صفحه یک عامل رتبه‌بندی مهم در SEO است
Mobile-Friendly (دوستانه با موبایل): توانایی وب‌سایت برای نمایش و عملکرد صحیح در دستگاه‌های موبایل. گوگل و دیگر موتورهای جستجو سایت‌های موبایل‌پسند را در نتایج جستجو ترجیح می‌دهند.
Bounce Rate (نرخ پرش): درصد کاربرانی که پس از بازدید از یک صفحه بدون تعامل با سایر صفحات سایت را ترک می‌کنند. نرخ پرش پایین‌تر معمولاً نشان‌دهنده تجربه کاربری بهتر است.
Alt Text (متن جایگزین): متنی که برای توصیف محتوای تصاویر در وب‌سایت استفاده می‌شود. Alt Text به موتورهای جستجو کمک می‌کند تا محتوای تصاویر را درک کنند و آن‌ها را در نتایج جستجو نمایش دهند.
Robots.txt: فایل متنی که در ریشه وب‌سایت قرار دارد و به موتورهای جستجو دستور می‌دهد کدام صفحات یا بخش‌های سایت را نباید خزید و ایندکس کرد.
فرانت‌اند – Front-end: بخش ظاهری و قابل مشاهده یک وب‌سایت یا اپلیکیشن که کاربر با آن تعامل دارد؛ شامل طراحی صفحات، دکمه‌ها، فرم‌ها و نحوه نمایش محتوا. تکنولوژی‌های رایج آن HTML، CSS، JavaScript و کتابخانه‌هایی مانند React یا Vue.js هستند.
بک‌اند – Back-end: بخش پشت‌صحنه یک سیستم که منطق تجاری، پایگاه داده و پردازش‌های اصلی را مدیریت می‌کند. کاربر این بخش را مستقیماً نمی‌بیند، اما عملکرد کلی سیستم وابسته به آن است. معمولاً با زبان‌هایی مثل Go، Python، Node.js یا PHP توسعه داده می‌شود.
دو اپس – DevOps: ترکیبی از توسعه نرم‌افزار (Development) و عملیات (Operations) که هدف آن خودکارسازی، بهینه‌سازی و تسریع فرایندهای استقرار، تست، مانیتورینگ و نگهداری نرم‌افزار است. ابزارهایی مانند Docker، CI/CD، و Kubernetes در این حوزه کاربرد دارند.
معماری MVC – MVC Architecture (Model-View-Controller): الگویی ساختاریافته برای توسعه نرم‌افزار که برنامه را به سه بخش تقسیم می‌کند:
معماری مایکروسرویس – Microservices Architecture: روشی مدرن در توسعه نرم‌افزار که در آن سیستم به چند سرویس کوچک و مستقل تقسیم می‌شود. هر سرویس وظیفه مشخصی دارد و می‌تواند به‌صورت جداگانه توسعه، استقرار و مقیاس‌پذیر باشد. این معماری مناسب برای پروژه‌های بزرگ، پیچیده و مقیاس‌پذیر است.
زبان Go – Go Language (یا Golang): یک زبان برنامه‌نویسی متن‌باز و سریع توسعه‌یافته توسط گوگل که برای ساخت نرم‌افزارهای قابل اطمینان، سبک و بسیار مقیاس‌پذیر طراحی شده است.
تفاوت‌های کلیدی Go با زبان‌های رایج وب مانند PHP، Python یا Node.js: